Sevdiremedim Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

Talimgâhı oldum, sevda oku'nun,
Vuruldum, vuruldum, bir ah demedim,
Ömre, ömür katan, o gül kokunun,
İz sürdüm peşinden, yetişemedim.

Türkü türkü olmuş, yüreğim sana,
Bağıra bağıra, söyleyemedim,
Tutup ellerinden, küheylan gibi,
Salına salına, yürüyemedim.

Sevda derler bilirmisin, bir nazlı gonca,
Gönlün arşa değer, onu bulunca,
Sinemde taşıdım, ömrüm boyunca,
Yârin huzuruna, götüremedim.

Kapısı açık'tı sana kalbimin,
Yolunu yönüme, döndüremedim,
Beyhûde dolandım, beyhude yandım,
Yürekte ki kor'u, söndüremedim.

Bir damla sevda idi, muradım senden,
Yalvardım yakardım, yağdıramadım,
Ben kendime çektim, sen uzaklaştın,
Bir seni gönlüme, sığdıramadım,

Zalim olsan zulmün, sürmezdi böyle,
Cani olsan ruhum, ölmezdi böyle,
Bu sonsuz çilenin adını söyle,
Düşündüm, düşündüm. Ben bilemedim.

Boşa, yaz bekledim, sen gibi kıştan,
Belki anlar dedim, sözden, bakıştan,
Farkı yokmuş yüreğinin, bir avuç taştan,
Bu garip emir'i , sevdiremedim.

FEVZİ EMİR YILMAZ