Sevdim Seni Ben Şiiri - Yorumlar

Savaş yıkıntıları arasında kalan
Yetim bir çocuğun
Olup bitenleri anlayamayışı
Ellerinde şaşkınlığın izleri
Kirletilen dünyasından
Uzak yıldızlar gibi parlayan buğulu gözleri,
Masumiyeti
Ve korkulu bakışlarıyla
Sevdim seni ben...


Yağmura muhtaç toprak
Evlada hasret kucak
Anadan ayrı bir çocuk yüreğiyle
Elveda korkusuyla
Leylakların kokusuyla
Sevdim seni ben...


Bir yanım bahar
Bir yanım yaz
Yüreğim hep ayaz
Ne yapmacıklıkla naz naz
Ne hesapla
Ne de kitapla
Anamın ak sütü kadar beyaz
Soluğumca,
Sesimin çıktığınca avaz avaz
Hayallerimle, bembeyaz
Sevdim seni ben...

sevgi dolu çok güzel dizeler kaleminizi gönülden kutlarım sevgi ve saygılarımla

Harika bir şiir tebrık edıyorum selam ve saygılar

selami

savaş ve aşk ikisi birden yaşanırsa
sevdanın adı konur bence
bir yanda tutkular bir yanda savaş
bu aşk yaşanmak içindir
içinde çocukça mutluluklar varsa
sakın içindeki çocuğu ayrılıklarla öldürme

Çok güzel bir çalışma olmuş, harika benzetmeler ve anlatım, tam puanımla yürekten kutluyorum, saygılarımla...

Sevginin yüreği titrettiği an..Hiç tükenmemesi dileğimle kutluyorum şiirinizi..

muhtesem bır şiir yuregıne saglık üstad saygılarımla

SEVGİ DOLU DUYGU DOLU ÇOK GÜZEL DİZELER İÇTENLİKLE KUTLUYORUM SEVGİ VE SAYGILARIMLA

bir yanım bahar bir yanım yaz yüreğim hep ayaz ne yapmacılıkla naz naz ne hesapla ne de kitapla anamın ak sütü kadar beyaz soluğumca, sesimin çıktığınca avaz avaz hayallerimle,bembeyaz sevdim seni ben....Harika bir anlatım,tebrikler Ali Bey,saygılarımla.

Kutlarım Ali Bey... İnsan sevince böyle oluyor işte, ne hesapla, ne kitapla....

Benim yazmış olduğum 'Seni sevdim.. Nasıl mı' başlıklı bir yazıyı, konusunun aynı olması nedeniyle hediye ediyorum sayfanıza... Selam ve dua ile...




Seni sevdim.. Nasıl mı?
Seni, savaş ortasında kalan masum bir çocuğun korku dolu bakışlarıyla sevdim.. Suya hasret, ekmeğe hasret, özgürlüğe hasret günlerinde, bir çocuk kalbiyle sevdim.

Seni sevdim.. Nasıl mı?
Kış bitimlerinde, bahar gelişlerinde açmaya çalışan tomurcuk çiçeklerde sevdim.. Yapraklarım henüz oluşmamışken, beyaz, pembe, kırmızı çiçeklerimle sevdim.

Seni sevdim.. Nasıl mı?
Betimlenemeyecek kadar büyük maviliklerimle sevdim.. Bazen gökyüzümdün benim, bazen de bir türlü ulaşamadığım, ulaşmaya çabaladığım okyanusum.. Küçük küçük göllerimle, çağlayanlarımla, derelerimle sevdim.

Seni sevdim.. Nasıl mı?
Suya hasret toprağın çatlayışlarıyla sevdim.. Sana hasrettim, sende bilirsin ya.. Toprak susuz, su mekansız olabilir miydi ki.. Her hasret kalışlarındaki yıkılışları yeryüzünün bilinen bir gerçeği değil miydi.. Ben seni sudaki oksijende, topraktaki güvende sevdim..

Seni sevdim.. Nasıl mı?
İmkansızlıklarımdaki imkanlarımla sevdim.. Her yıkılışında gönlümün, tekrar ayaklanmasıyla, başkaldırışıyla sevdim..

Seni sevdim.. Nasıl mı?
İşte böyle... Kocaman sevgi ile sevdim.. Uçsuz, bucaksız, imkansız sevdim........


Neriman Gök

pırıl pırıl bir sevgi demetiyle sevebilmek sevgilerin en yücesi ve seven yüreğin masum sevgiyle haykırışını okudum.Yüreğiniz ve kaleminiz hiç susmasın kardeşim
10+ant saygılarımla