Sevdim Seni Afşinim Şiiri - Hamiş Mustafa

Senin sevğin dağlara saldı beni,
Gönlümden çıkartamam seni,
Sordum yaşayan nicelerini,
Sevdim seni Afşinim.

Dedim kalede oturan şahanı,
Kimse kalmadı ağlayanı,
Onu olmadı soranı,
Sevdim seni Afşinim.

Doruğun zeynep nerede dedim,
Gördüklerime onu söyledim,
Bileni görmedim,
Sevdim seni Afşinim.

Vardı bir zaman şahanın hacce,
Kapıları dolanır günlerce,
Onu aradım güzlerce,
Sevdim seni Afşinim.

Dedim nerede anaca,
Öldü dediler yıllarca,
Mezarının başına varınca,
Sevdim seni Afşinim.

Viran olmuş höccetlilerin evleri,
Çürük olurdu mertekleri,
Uçuk,dökük sıvaları,
Sevdim seni Afşinim.

Mustafa ne yazsın nede sorsun,
Aradığı insanları bulsun,
Onlarla yaşadıklarını konuşsun,
Sevdim seni Afşinim.