yağmur umursamadı nereye baktığımı
ve kimi sevdiğimi kimseler sen bile...
oysa bir çocuğun gülüşünden düşmüştüm gözlerine
bir parça hüzündü sürüklendiğim düşlerine
bütün kapılar kapalıydı
ben sana açmıştım
açılmıştım şiirlerimden bir geniş pencereyle
kanatları vardı günahlarımın
yorgun bir anne yüzü değildim sana koşarken
her sabah derin vadilerde yıkardım ellerimi
ve sana dokunurken her akşam
aşktı ellerim...
güzel mayısları da oldu ömrümün
ve güzel haziranları
sevdim evet
bir çocuk nasıl severse annesini
ve bahar nasıl tutkunsa yağmurlara
toprağa diktiğimiz bütün nisanlar gibi
sevdim seni
yeryüzünün bütün yeşili
ve bütün mavisi gibi denizin
sendi ellerim...
sen benim açılacak penceremdin.
sen
kimsenin seni göremeyeceği kadar bendin..
sevdim evet
güzel mayısları da oldu ömrümün
ve güzel haziranları...
Kayıt Tarihi : 23.12.2015 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!