9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Oh, ben senin dikeninde bir gülüm,
Ben kışın buzuyum,
Sonbaharda sararıp soluyorum.
Ruhum için biraz sevgili olan sen,
Sen kalbimin heyecanısın,
Vücudum için yanmasına izin ver,
Sevdim, boşver, kader utansın.
Ah senin aşkınla mahvoldum,
Ben senin yanında acemi bir çaylağım,
Her defasında kapıdan kovuldum.
Bana ölüm deme gözlerin yeter,
Sürünme deme senin sözlerin yeter bana,
İki dünya, seni yeterince özledim,
Sevdim, boşver, kader utansın.
Ey gökyüzümdeki yıldızları sayıyorum,
Cemalini cennet sayarım,
Yemeden ve içmeden tok oluyorum.
İyileşirsen çürüyeceğim diyor,
Nasıl yürüyeceğimi şaşırdım,
Yaşamıyorum, öldüm, öleceğim.
Sevdim, boşver, kader utansın.
Kayıt Tarihi : 23.3.2023 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!