Sevdim Şiiri - Yakup Günel

Bir ateş düşmüştü gönlüme adeta
Seni gördüğüm o anda
İçimde kopan fırtınaların haddi hesabı yoktu
Gözlerinde can bulduğumda

Sözcükler haykırırcasına dökülmek istiyor dilimden
Seni görünce bir şey gelmiyor elimden
Ruhum zihnime tezat oldu adeta
Bu yürek seni gördüğü her anda

Sen ki
Çiçeklerle dolu bir bahçenin en nadide çiçeği
Gönlümün tek eksik perdesi
Çaresi olmayan hastalığın tek çaresi

Bir yıldırım gibi düştün şu gönle
Yaktın parçaladın düştüğün her bir noktayı
Neyleyim ben sensiz bir dünyayı
Tıpkı susuz bir deniz misali

Sensiz kaldım ben gecelerce
Kan fışkırdı kalemimden sözcükler yerine
Bir şiir döküldü kalemimden kağıda
İsmin geçti bensiz her mısrada

Gözyaşlarıyla ıslanan bir şiirin hissi bu
Sözcükler dağılmış
Kelimeler kifayetsiz kalmış
Seni anlatmaya çalıştığı her an