Seni bir uçurum kenarında yaralı serçe çırpınışları içindeyken buldum.
Suyu çekilmiş bir ırmağın taşları gibi güneşte kavrulurken sardım.
Öyle yalnız ve mutsuzken sevdim...
Seni ilk gördüğümde saçlarında palamut yaprağı kızılı
Gözlerindeki buğu buzula değse eritirdi
O bakir bakışlarını sevdim.
Hani dünyaya meydan okursun da bir sese yenik düşersin ya
Hani tenha bir yerde içinden umut yeşertir de kendi kendine gülersin ya
Ben seni gülüşlerinle sevdim.
Gül yaprağı gibi ilgiye açken sevdim...
Seni ilk gördüğümde çiçeğe gebe dal'dın
Aklını yitirmiş şiirleri emziriyordun
O manzum şiirleri okurken sevdim...
Denizini kaybetmiş fırtınaydın
Sevdim...
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!