Ben, bende bıraktığın izi sevdim. Mutluluğunun, acının izini. Senle olan herşeyi. Senin açtığın her yarayı, ve o yaralarıma merhem olan şifanı; gözlerini sevdim. Bana gözlerinin içiyle gülmeni, hayat vermeni. Düştüm dediğim anda, elimi tutmanı, ardımda dayanak olmanı sevdim. Gülüşünle ömrümde çığır açıp, yarınları bana umut ettirmeni sevdim. Ben, seni çok sevdim...
Ahmet Temel 3Kayıt Tarihi : 8.3.2022 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!