Sevdim Şiiri - Alperen Yılmaz

Etrafından hiçbir zaman gitmeden
Bir an olsun azalmadan, bitmeden,
Senelerce sana belli etmeden
Ben seni gizliden gizliye sevdim.

Umutsuz aşk güç bırakmaz insanda.
Her duyguyu düşündürür bir anda.
Ben seni, gözlerim fotoğrafında,
İç çekip, ağlaya sızlaya sevdim.

Nereye gidilir gönülden kaçıp?
Bekledim zehrimi etrafa saçıp.
Her gün yüreğime bir yara açıp
Her gece tuzlaya tuzlaya sevdim.

Benim tek dileğim, felaketimdi.
Zor değil imkânsız… Müebbetimdi.
Ayak basmadığın sokak yetimdi...
Yolunu gözleye gözleye sevdim.

Habersizdim umudun öldüğünden.
Düşmez sandım, hâlimi bildiğinden.
Hayalleri kâbuslar böldüğünden,
Düşleri özleye özleye sevdim.

Kabullendim derde boyun bükmeyi,
Umutsuzca ardından iç çekmeyi…
Yalnız rüyalarda yâre bakmayı,
Bülbülü izleye izleye sevdim.

O da benim gibi bir güle tutkun.
Aşk ilmi; tecrübe, görgüle tutkun.
Neden cümlelerim virgüle tutkun?
Neden ederimden fazlaya sevdim?