Sevdim Şiiri - Hilal Kahraman

SEVDİM

Ben seni
bir Eylül akşamında sevdim.
şehir fazlasıyla karışıktı,
eylemler yapıyorduk,gizliden
ışıkları kapatıp yakıyorduk, bu Allahsız düzene inat
ve
birbirimizden bihaberdik...

Ben seni
bir akvaryumun başında
sükutunun verdiği hazza hayran olduğumuz
rengarenk balıkları izlerken
o akşam gözlerini
yüreğime mıh gibi çaktığın an sevdim.

Ben seni
yüreğimin alaca karanlığında
en boş vermiş hallerimde
avaz avaz sustuğum
yalnızlığı yar diye bağrıma bastığım
yarla yarsız bir anımda sevdim.

Ben seni
Züleyha'nın cesareti ile
Yusuf'un yüzündeki nuru, senin yüzünde gördüğümde
kör kuyularda
zindanlarda
kırk katırı da
kırk satırı da
göze alarak sevdim.

Ben seni
bu kitapsız dünyanın ,doğru yanlışlarında
memleket sevdasında , vatan kaygısında
yanarak
kendimi yerden yere vurarak sevdim.

Ben seni
bismillahsız dokunuşlarda
haram öpüşlerde
can gibi
kan gibi
ulan ben seni var ya
ölümüne,
Allah'ına kadar sevdim...