Cümle içinde kullanmam beni zayıf gösterir mi bilmem ama kelimeler kifayetsiz seni tanıdığımdan beri .. Tüm bu kifayetsiz cümlelerin içlerinden cımbızla çekip adının önüne iliştirdiğim tüm kelimelerse , aşk’dan payını almış hüzün baz gece yolcuları işte...
Nefesin nefesime değmediği sensiz geçirdiğim bir dakikada bile tüm dokunuşlarım felç ve özürlü bir nevi, tüm gülüşlerim aslında hüzünlü. Sonra asıl mucizem , tüm bildiklerime ihanet edercesine gülen ve tek bir nefese bir ömrümü devşiren sen..
kaç mevsim geçti bilmem, kaç bahara küs içim ve kaç sonbahar bu son diye kandırdılar baharı, ben seni tanımazken.. oysa , bir ayçiçeği tutarlılığında tüm sana bakışlarım ve kaybolduğu yerlere lunaparklar götüren salya sümük çocuklar gibi , sana aşkım..
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta