Sonbaharın yorgunluğu var üzerimde
Sanki vücudum tel tel dökülüyor
Baharmı önümdeki sevdam
Yoksa saçlarıma yağan akın küskünlüğümü var üzerimde
Ben dört mevsim seni sevmeye yemin ettim
Ne kara kışın soğuğunda
Ne yazın kavurucu sıcağında
Baba ocağında nede ana kucağında
Ve dünyanın üç beş köşe bucağında
Ben seni sevmeye yemin ettim
Ne küresel ısınma
Nede buzulların erimesi oldu sevdam
Ben seni dört mevsim sevdim
Ben seni yağan yağmurun altında sevdim
Sırılsıklam karın akında
Kardan adamın yanında sevdim
Gökgürültüsünden korktuğumda
Sana sarılmayı sevdim
Yalnızlığımda mutlu olduğumda huzur bulduğumda
Ve ben seni ölümüne sevdim.
Servet Konaçoğlu
Kayıt Tarihi : 27.5.2018 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdim seni canımdan çok çığ gibi büyüyen aşkımdın sen baharımdın yazımda açan çiçeğim sonbaharımda dökülen yaprağımdın sen toprağımda ayak izin var yüzümde tebessümün sevdim seni canımdan öte bildim seni.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!