Ben seni ne bilirdim, O bildirdi.
O Sevdirdi, sanki ben mi?
Sevdim!
Misafirin oldum, bir sığara İçimi.
Çay mı, kahvemi, deyişini
Sevdim!
Geleceğini keko söyledi,
Demeni.
İzdivaç mı, diye soruşunu
Sevdim.
Gelen eskisini aradır saya,
Deyişini.
Gülüşünü, dik duruşunu
Sevdim!
Gönlümün, Ruhuna Muhabbetini.
Geçimle boğuşmanı.
Sevdim başının örtüsünü.
İffeti bilişini,
Rızkını, REZZAK tan isteyişini,
Sevdim!
CELAL kıskanç tır, sevdirir mi yâdı?
Sendeki beni, bendeki seni sevdim.
Gayrı değiliz ki, seven bilir, seveni
Sevileni.
ZÜLCELÂL sevdirdi, bende
Sevdim!
Vaktini almayım, müsaade
Dedim idi.
Estağfurullah’ı, başka deyişini
Sevdim.
Uğurlayışını, ALLAH’ a
Emanet edilişimi.
Celal’i, adam yerine koyuşunu
Sevdim!
8.11.2013
Celal ÇetinKayıt Tarihi : 12.5.2014 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
" İyi ki tanıdım dediğim. Bir görüşte sevdalandığım. Sevdiğine kör olmanın, canlı örneğini yaşadığım. İşte ömrümün kalanı dediğim. Bir ümitle, izdivaç teklif ettiğim.Yazan kalemime, mürekkep olan kadının, yapabildiğim tefsiri. ”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!