Çıplaktı ayakları, bembeyazdı,
Pespembeydi topukları,
İşte beni onlar baştan çıkardı;
Hep bu en sevdiğim hali ile uzanırdı karşımda.
İnce kavisli kalçaları titrerdi,
Bu titreme dünyamı sallardı,
Bu yaşadığıma inandırdığı için beni,
Hep yüzünde elmacıkları kızarana dek okşardım.
Hiç öpmedi beni,
Lakin ben öperdim onu hep,
Ta ki, ona aşkımı her an sunduğum
Ve sunmaya hazır olduğum yatağında,
Kendini değil; umutlarımı siktirene kadar.
4.7.2012.Çarşamba / 22.30
Erbil KutluKayıt Tarihi : 4.7.2012 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!