Sevdim 3 Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Yine başa döndüm,
Güneş kızıllaştı, gecenin karanlığı iniyor üzerime…
Lacivert gecelerin sessizliği hüküm sürüyor.
Başı boş sokaklar,
Ve…
İlk kez yalnızlık ürkütmüyor beni.
Üşümüyorum sensizliğe!
Ya yokluğun!
Sana sarılmak isterim,
Deniz gözlerini hayal ederken.
Duvara ismini kazırım,
Özlemlerim artar dayanamam.
İsyan ederim yokluğuna!
İşte ben seni yokluğunda da sevdim…

Sensiz odam loş, genzimi yakan,
Küf kokusunu içime çekiyorum.
Sigaramın dumanında nefes nefes kayboluyorum.
Bir nefes… Bir nefes daha!
Kim bilebilir? Kaç nefeste sende kaybolduğumu!
İçimin seninle dolu dolu olduğunu.
Kim bilebilir ki?
İşte ben seni içime çektiğim nefeslerimde sevdim…

Sensizlik dayanılmaz bir hal alır.
Gecenin ilerleyen saatlerinde…
Hıncımı duvarlardan alırcasına
Bir yumruk atarım, bir yumruk daha
Elim kanar, tıpkı yüreğimin kanadığı gibi…
Yüreğim kanadıkca, canım yandıkça,
Güftesi yarım kalmış dinleyemediğimiz şarkılar gelir aklıma…
Ve…
İşte ben seni
Güftesi yarım kalmış dinleyemediğim şarkılarda sevdim…

Sen beni anlamadın! Hem de hiç anlamadın, ama!
Seni her anımda,
Akıp giden zamana inat sevdim.
Akrep yelkovanı kovalamış,
Günler ayları
Aylar yılları…
Yıllar asırları kovaladıkça, giden ne geri geldi ki?
Akıp gitse de zaman,
Onlar gibi sen de geri gelmedin!
İşte ben seni kayıp zamanlarda beklerken,
Bitimsiz sevda ile hep sevdim…

Bugüne kadar böyleydi,
Bugünden sonra da böyle olacak!
Ben seni sadece…
Evet, sadece sevdim…
Bütün sevmelerime rağmen,
Kelepçeli ellerimden uçup gitsen de kuş misali…
Arkandan baka kaldım çaresizce!
Ben seni arkandan bakarken de sevdim…

Mustafa Karaahmetoğlu