Sevdim Şiiri - Müjgan Kızıleniş

sevdim...

ne çok uzağımda

ne de yakınımda dedim

canımın içinde can bildim...

sevdim...

adı konmamış fırtınalar koptu.

zırdeli esen rüzgar

tenime fısıldadı adını;

içimden neler geçti

yanlışlar...doğrular...

olurlar....olmazlar...

sevince hepsini bildim...

sevdim...

balkonuma yuva yaptı kumru

sevdim...

kaktüsüm çiçek verdi...

sevdim...

burnumda toprak kokusu

sevdim...

su oldum toprakla seviştim

bir tohum ektim

bin fidan verdi.

sevdim...bereket

sevdim...

avuçlarımın içi çiçek çiçek.

sevince denizleri kucakladım

sevince üleştim sevinci kederi,

sevince anladım kazanmayı kaybetmeyi...

sevince acıdım

sevince kırıldım...

kırdım...

sevince her kırdığımı onardım...

sevince insanı sevdim...

adil oldum sevince

sevince öldürdüm içimdeki zalimi...

sevince insan oldum...