Sevdim. Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Sevdim.
Beni benden eden körolasıca sevdanı sevdim.
Yağmurun altında ıslanırken bile seni sevdim.
Bir yanım kayıp giderken bile seni sevdim.
Beni yarım adam eden hasretini sevdim.
Ben acılarla savaşırken bile seni sevdim.
Ben seni sevmekten hiç vaz geçmedim ki.
Sevdim.
Sevdim seni be arsız sevdam.
Sevdim.
Bir sabahın kuş vaktinde seni sevdim.
Temmuz sıcağında güneşin altında bile seni sevdim.
Bir yorgan gibi beni saran hain gecelerde bile seni sevdim.
Hayalimde hayalini düşlerken bile haylini sevdim.
Azraile randevu verirken bile seni sevdim.
Ben seni sevmekten hiç vaz geçmedim ki.
Sevdim.
Sevdim seni be arsız sevdam.
Sevdim.
Ben hiç bakamadığım gözlerini sevdim.
Ben hiç dokunamadığım saçlarını sevdim.
Ben hiç tutamadığım ellerini sevdim.
Ben senin içimi ısıtan sıcacık yüreğini sevdim.
Ben sende ayrılıklarda,vedalaşmayı sevdim.
Ben hiç acımadan sevdanı dibine kadar sevdim.
Ben seni hiç sevmekten vazgeçmedimki.
SEvdim.
Sevdim seni be arsız sevdam.
Sevdim.
Mazilerini düşlerimde sevdim.
Radyoda çalan türküyü dinlerken sevdim.
Yarım bardak çay,yarım dilim simiti yerken sevdim.
Ben seni delicesine hoyratça sevdim.
Misket gibi bakan o bakışlarını sevdim.
Ben seni sevmakten hiç vazgeçmedim ki.
Sevdim.
Sevdim seni be arsız sevdam.
Sevdim.
Ama gel görki en sonunda ayrılığı sevdim.
Hiç sevmediğim veda etmeyi sevdim.
Ayrılığı kardeş,acıyı yoldaş diye sevdim.
Söndürdüm artık içimde aşka dair ne varsa.
Kör ettim gözlerimi ikisini birden.
Senden sonra başkasına bakmamak için.
Öldürdüm içimdeki bütün sevgileri artık.
Bir daha asla sevdayı sevmemek için.
Sevdim.
Sevdim seni be arsız sevdam.
Sevdimmm...