Sevdim..
Kırılan düşlerle uyanırken
Kül rengi sabahlara
Sislerin içinde dönüp duran
Gölgelerin yansıyan umudunu
Sevdim
Gönül dergâhında solgun güllerden
tuttuğum demetler dökülse de avuçlarımdan
Yere düşen yaprak kalıntılarında
Parlayan küçük yeşil ovayı
Sevdim
Sevgili vefanın vefasızlığını da sevdim
Bilinmezliğin uçurumda
Ağıt yakan gökyüzünden
Damlarken damlalar
Avuçlarımdaki kalan insanlığın buharıydı
Beni yaşatan
kaybolan is yağmurlarında
Islanırken ruhumun çığlık gözyaşlarıydı
o kırılan parçalar benden düştüğünde
Acıların ele geçirdiği
Tüm bedenim olsada
ben
Arta kalan insanlığıda
Sevdim
2009..
Sema GüneşKayıt Tarihi : 26.8.2009 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!