Sevdim Şiiri - Şuayip Öğütçü

karanlık dehlizlerden fışkıran aydınlığını sevdim
duruşunu bakışını hal ve gidişatını sevdim
inancını sevdim sarsılmaz
mertliğini gülen yüzünü sevdim

omzundaki mavi boncuğunu
başındaki örtünün kırmızısını
uzun eteğini
fiyonklu pabuçlarını sevdim

kara gözlerindeki ışıltıyı
kara kaşlarının kıvrımını sevdim
esmer teninde doğuştan var olan
beyaz zambak kokunu sevdim

başını önüne eğmeni, hüznünü sevdim
salına salına yürümeni sevdim iki yanına
kalem çevirmeni parmak kaldırmanı
ders anlatmanı sevdim

ben seni hep sevdim

gamzelerini sevdim güldüğünde
ismimi söylemeni sevdim
bakmayı sevdim sana hissettirmeden
habersizce çıktığında arkandan kederlenmeyi
ağlamaklı olmayı sevdim kuytularda

ben seni çok sevdim

belediye otobüslerinde kitaplarını taşımayı sevdim
gözlerini kaçırmanı önüne bakmanı sevdim
benseni ümitsizce sevmeyi sevdim
çektiğim tarifsiz acıyı sevdim
aşk acısını....