Sevdim Şiiri - Sevinç Karabak

Ben seni baharın doğuşunda,
Yazın Sıcağında,
Güzün rüzgarında,
Kışın ayazında,
Ben seni mevsimlerde sevdim.

Ben seni toprağın veriminde,
Balın peteğinde,
Yaprağın yeşilinde,
Çiçeğin renginde,
Ben seni doğanın kokusunda sevdim.

Ben seni suyun damlasında,
Denizin mavisinde,
Semanın derinliğinde,
Dağın doruğunda,
Ben seni sonsuzlukta sevdim.

Ben seni ışığın dansında,
Irmağın akışında,
Rüzgarın esişinde,
Yağmurun sesinde,
Ben seni hayatın coşkusunda sevdim.

Ben seni kaplanın korkusuzluğunda,
Karıncanın yorgunluğunda,
Ceylanın Ürkekliğinde,
Yılanın intikamında,
Ben seni duygularda sevdim.

Ben seni gecenin karanlığında,
Özlemlerin çığlığında,
Duvarların soğukluğunda,
Odamın sessizliğinde,
Ben seni yalnızlıkta sevdim.

Ben seni telefonun zilinde,
Penceremin camında,
Kaldırımın taşında,
Çalmayan kapımda,
Ben seni umutsuzlukta sevdim.

Ben seni bebeğin saflığında,
Dostun vefasında,
Babanın güveninde,
Annenin şefkatinde,
Ben seni sevginin koynunda sevdim.

Ben seni fakirin ekmeğinde,
Öksüzün yüreğinde,
Çaresizin umudunda,
Dertlinin avucunda,
Ben seni yokluklarda sevdim.

Ben seni gözlerinin siyahlığında,
Buz rengi bakışlarında,
Dağ rüzgarı saçlarında,
Kimsesiz yüreğinde,
Ben seni sevgisizliğinde sevdim.

Ben seni hayalimdeki resminde,
Düşlediğim mutlulukta,
Sensizliğin kucağında,
Özgürce, ŞİİR TADINDA,
Ben SENİ yokluğunda sevdim.