Sevgim su gibi
İner dağların arasından
Duman gibi
Görmez eder bazen
Sevdim buz gibi
Dokunduğumda neden duymadın, dersen
Başlar ağlamaya aşk
Düşünce gülüşün yükseklerden
Sevdim toprak gibi
Yağmura doydum yar ağlamak istersen
Sesler azaldıkça uyandım
Adımlarını saydım yalnızlığın, sen dinerken
Sevdim ana gibi
Kırılmadım, savunmadım kalbimi
Örttüm üstünü ihanetlerin
Kaldım içinde yardımsız güçlü kalemin
Sevdim yara gibi
Kabuk tutmaz iflah olmaz
Acımı boyadım rengarenk
Yalan insanın kalbine doymaz!
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 12:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Su gibi,buz gibi,toprak gibi,ana gibi,yara gibi sevdim bu yalanı. Ve bu yalan gerçekten çok daha inanılırdı.
,,,,yeni bir söylem..
,,,,tebrikler...
TÜM YORUMLAR (3)