Sevdim... Şiiri - Mehmet Tunçer

Yıllar önce..
Bir kadın sevmemi istedi..
Sevdim…
Sevmek karın doyurmaz dedi sonra
Kaçıp gitti sarışın adamla
Oysa hiç tipi değildi
Yirmi yaş vardı aralarında
Kısa boylu,tıknaz,göbekli….
…..ama paralı biriydi…
Balaylarını geçirdikleri otelde
Kızınız ne alır deyince garson çocuk
Bir garip olmuş adam
Kuaföre gidip boyatmış iki tel saçını
Spor takılmış bir süre
Sonra dönmüş eski haline…
Çocuk demiş eş dost
Olmayınca daha bir garip olmuş adam
İçkiye vurmuş kendini ve olmuş üç yıl….
….ve bir gece girmiş arabasıyla kamyonunu altına….
Taze dul dolanmış bir süre kendi halince
Hayat devam ediyor deyip
Bırakmış kendini yaşamın kollarına.
Bir akşamüzeri tutuluvermiş
Boyu, boyuna uygun az birazda bana benzeyen
Fakir ama gururlu bar fedaisine…
Önceleri hiç umursamamış olanları
Her gece vur patlasın, çal oynasın
İçki su..Para gani..Eğlence en alasından.
Tüketmiş tüm sermayesini sevgilisinin kollarında.
Ve bir sabah;
Eski kocasına benzeyen bir adamın kollarında
Uyanıvermiş derin uykusundan…
İsyan etmiş ama nafile
Her haykırışında bir tokat patlamış suratında
Çaresiz kala kalmış…
Bu arada tabiî ki bende kurdum kendime bir hayat
Ev, bark çoluk, çocuk olsada
İnsan istiyor ayda bir stres atmak.
Haydi, gidelim deyip düşüyoruz ada yollarına.
Yeni birisi gelmiş dediler Yasemin bara
Girdik içeri kurduk soframızı
Bu ortamları biliriz az çok
Yani yem olmayız…
Bizimkisi malum çalmak felekten bir gece..
Ortam ısınmamış daha beklemede müşteri
Udi bile içmemiş daha tek duble.
İlk istek benden..Gitme sana muhtacım….
Uzunca boylu..Esmer tenli..Omuzlarında saçları.
Pür dikkat bende gözleri
Kalkıp yerinden geldi masamıza
Fal taşı açıp gözlerini
Dişledi dudaklarını
Sen ha dedi..
Nutkum tutulmuştu.
Tek bir sözcük söyleye bildim
Aynur…

26.08.1996