Sevdiklerim beni hep üzdü anne

İşte gene sensiz geçecek özel bir gün
Hiç bilmedik ki biz böyle günleri
Ya geçim derdine düştük
Ya da bir hastalığın pençesine...

Bu nasıl bir sevmektir böyle, nasıl yücelik
Senden hiç beklemezdim demiştin
Kuşlar gibi besliyorsun sevdiğini
Ben ise kraliçe oldum seksenimden sonra...

Sonra karnında taşırken beni
Kısmi felç geçirdiğini
Yapılan tedaviler yüzünden
Sakat kalacağımı düşünüp üzülmüşsün hani
Bir bu değil ki, bir yaşındayken ben
Ve sırtına sarıp iş kovalarken
Attan düşmüşsün sırt üstü...

Ellerini dayanak yapıp ezmemişsin ya
Yiyecek ekmeğimiz, çekecek çilemiz
Öldürmeyen Allah öldürmeyince
Görecek günümüz varmış işte...

Hep sakın kâlp kırma kontrol et öfkeni
Saman alevi gibi parlar, çabucak sönersin bilirim
Harama el uzatma, adaletli ve saygılı ol
Sermayesi olmayan tek şeyi ver her canlıya
Sevgini ver çevrene, verebildiğin kadar sakınma
Bir gün mutlaka döner gelir sana demiştin ya
Geri döner mi bilmem hiç hesap yapmadım ama
Sevdiklerim beni hep üzdü anne, hâlâ da üzmekte...