Sevdiğin Bülbül Şiiri - Atila Yalçınkaya

Gördüğüm rüyalar aşkına dair,
Sen say ki hasretin bu gönle şiir.
Bırakmaz peşimi bu derdi kahir,
Yerinden doğrulmaz vurduğun bülbül.

İntizarın yağar gönle durmadan,
Çekip de gidişin birde sormadan,
Gel kurtar mücrimi ölüm vurmadan.
Derdinle gidecek kırdığın bülbül.

Ahu zar eyleyen bülbül ne olur,
Sinesi dert ile dolar kahrolur,
Sen sayma gün gelir durur yorulur.
Sahradan sahraya kovduğun bülbül.

Figandır gündüzü feryattır gece,
Kaldımı dilinde acep kaç hece,
Kavuşma hayali olur bilmece,
Sabahtan akşama sövdüğün bülbül.

Seheri velvele ta fecre kadar,
Karışır mevsimi ha yaz ha bahar,
Yakında tükenir yüzündeki ar.
Her bahar mevsimi övdüğün bülbül.

Uzatır derdini bütün bir zaman,
Maşuk sanki düşman vermez bir aman,
Ömrü bağbozumu yılları harman,
Şimdi bir derbeder gördüğün bülbül.

Ateşi yudumlar kustuğu zehir.
Bitmez onda çile bilinmez ahir.
Hicabın kaldırır her hali zahir.
Deryadan deryaya sürdüğün bülbül.

Senin hayalinle avunup durur,
Her saba rüzgarı yürekten vurur,
Senin cemalinle kalkar oturur,
Şimdi düşman oldu sevdiğin bülbül.05.03.2013