Sevdiğimi bilir geceler…
Yıldızlar kendi haline yanarken bu gece,
İçimde sönmüş kaç gecenin karanlığı var.
Yolumu bulup, düşüncelerimden kurtulamadığım,
Senli sevdalarım bir hançer olup, yüreğimde kanar.
Her gece bir kadeh içer sevdam,
Gözlerimden akarsın bilmem kaç defa,
Ellerimdeki resmin titrer bakınca,
Ruhumdan dökülen, bir hayat olurum…
Sokaklar soğuk, kimsesiz ve sessiz.
Dolaşsam kendimle kaybolurum.
Ay donuk bir renk almış, geceyse pastel.
Haykırsam sözümde kaybolurum.
Duymuyorsun beni sözlerim boşa,
Aşkıma yüreğinde bir yer bulunmaz.
Beni dinler konuşmadan bu dost gece
Sevdiğimi bilir hiç sesi çıkmaz…
Oktay ÇEKAL
11.01.2015-00.39
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!