Güzel bir kadındı; sevdiğim
Uzun ,koyu kestane renginde saçları vardı
Dokunduğumda
Terlerdi ellerinin içi
Denizi gözlerinde tanıdım
Oyunu kazanan çocuklar gibi
Mutluydu , sevinçliydi hep.
Suskundu çoğu zaman
Çoğu zaman konuşkan.
Heyecanlı
Umut dolu gözleri parlıyordu.
Huzuru bulduğumdu
Acılarım ,seninleyken acımazdı .
Boyandı dünyam
Gözlerinin rengine.
Bir sonbahar esintisinde
Yıkıldı yaşam duvarlarım
Soldu içimdeki tüm çiçekler
Ankara griye büründü.
Parcalandık
Yara izleri kaldı içimizde,
Sevinçlerimiz yoktu artık
Huzurumun perdeleri
Tek tek kapandı üstüme.
Tüm kapılar yüzüme kapandı ,
Özlüyorum seni
Her gecem sensiz - kâbus
Her sabahım yokluğun sızısı
Her anım sensiz , yarım kalmışlık
Sensiz öleceğim...
Sensizlikten ölüyorum....
Kayıt Tarihi : 12.8.2021 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!