yine yalnız bir İstanbul gecesii,
mevsim kış,
dışarda diz boyu kar,
soğuk insanın içine bıçak misali işliyor
rüzgar kırbaç gibi şaklıyor biteviye
benimse başımda yine kavak yeller,
dışarda kar,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
