Sevdiğim. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Bu bitmeyen sevdan pişirdi beni,
Yanıyorum görmüyorsun sevdiğim.
Hazan da titretip üşüttü beni;
Donuyorum görmüyorsun sevdiğim.

Vefasızlık zordur sevda çekene,
Her gün seher vakti yaşlar dökene.
Bülbül gül dalına bense dikene;
Konuyorum görmüyorsun sevdiğim.

Kapatma kapını bu divaneye,
Benzersin yıkılmış ıssız haneye.
Bazen Baykuş gibi o viraneye;
Tünüyorum görmüyorsun sevdiğim.

Tat alamaz oldum şekerden baldan,
Ne istersin bilmem bu garip kuldan.
Sana gelir iken hep yarı yoldan;
Dönüyorum görmüyorsun sevdiğim.

Şüphen var aşkımın kutsiyetinden,
Emin olamadım ciddiyetinden.
Korkuyorum artık pür hiddetinden;
Siniyorum görmüyorsun sevdiğim.

Etem-i gözyaşım durmuyor sensiz,
Yolum hiçbir yere varmıyor sensiz
Yaramı tabipler sarmıyor sensiz;
Kanıyorum görmüyorsun sevdiğim.

27.02.2014.ANKARA.

Dost kalemler.

Her yeni doğan gün yağmurla başlar,
Vakit saat tınmaz hayaller düşler.
Süğüm süğüm ağlar sel gibi yaşlar;
Sunuyorum görmüyorsun sevdiğim.

Hiç gülmüyor kader garip sefile,
Değişmez ki feryat figan nafile.
Dilim sustuğu an kalemim ile;
Anıyorum görmüyorsun sevdiğim.

Hatice Hantal.