Sevdiceğim... Şiiri - Hasan Belek 2

​Gönül tezgâhlarında, ilmek ilmek dokundum
Aşkın kitabında ben, hece hece okundum
Yârin kirpiği değdi, ta sinemden vuruldum
Akar sular duruldu, bulanıktım duruldum
Hasretin şu bağrımı, yakıyor sevdiceğim
Gözlerim yollarında, bakıyor sevdiceğim

​Kaderin kalemiyle, yazılmış bu yazımız
Kışa döndü baharlar, buz tuttu bak yazımız
Arşa kadar yükselir, dinmez oldu sızımız
Yalan dünya üstünde, çalınmaz hiç sazımız
Kimseler bu halimden, bilmiyor sevdiceğim
Akan kanlı yaşımı, silmiyor sevdiceğim

​Ezelden beri böyle, bu devranın yasası
Çekilen bunca çile, şu ömrün nesi, hası?
Kalbimde kilitlidir, muhabbetin kasası
Bitmiyor şu ruhumun, kederiyle tasası
Sensiz geçen günlerim, olmuyor sevdiceğim
Zaman durdu sanki hiç, dolmuyor sevdiceğim

​Geceler zindan olur, gündüzler haram bana
Yeminler ettim artık, dönmem ben yalan hana
Can suyu veriyorsun, kurumuş garip cana
Kurban olsun bu başım, senin gibi canana
Hayalin gözlerimden, gitmiyor sevdiceğim
Bu vuslat borcu neden, bitmiyor sevdiceğim

​Dağların dumanıyım, enginlere sığmadım
Yağmur oldum yağdım da, toprağına yağmadım
Doğru bildim yolumu, eğilip de ağmadım
Karanlık şafaklarda, güneş olup doğmadım
Umutlar yeşerip de, bitmiyor sevdiceğim
Bülbül gülşende sensiz, ötmüyor sevdiceğim

​Bu dünyada tükendi, kalmadı hiç mecalim
Kul Hasan der ki sana, perişandır ahvalim
Sorgusuz sualsizce, alınıyor vebalim
Toprak sarsa bedeni, değişmez ki bu halim
Sensiz cennet bile hoş, gelmiyor sevdiceğim
Yüzüm senden uzakta, gülmüyor sevdiceğim...

Hasan Belek
21 Kasım 2025- Akçay