El attım yaşamın büyülü derinliğine
Dur durak bilmedi bedenim ve beynim
Açlığını hiç gideremedim
Doyumsuz ruhumun
Aylar günler akarken boşlukta
Kabuk bağlar derin yaralarım
Gün geçip de
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
siz hiç çığlıkları çıplak bir kadının gözlerinde sıcacık bir çay içtiniz mi....
...
kutlarım dost
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta