Sevdaya kan sıçradığında
Gidip yıkayamazsın onu bir anda
Öylece durur üstünde
Yırtık bir elbise ağırlığında…
Sevdaya kan sıçradığında
Kaybolur aksin aynalarda
Yok olur, tini saran gücün
En adi sözlerin sırıtkanlığında…
Sevdaya kan sıçradığında
Günler kavrulur baharında
Dökülür yapraklar tane tane
Döner tüm mevsimler hazana…
Sevdaya kan sıçradığında
Gömülür dünyan karanlığa
Aydınlıklar döner zifiriye
Kalırsın Yusuf misali kuyularda…
Sevdaya kan sıçradığında
Hüzünlü bir ırmak çağlar yanaklarına
Şiirler isyan eder özünde
Umutlar uçar gider sılaya…
Sevdaya kan sıçradığında
Fazla söze hacet yoktur
Sevda defnedilip sessizce
Adı yazılır soğuk bir mezar taşına...
Kayıt Tarihi : 25.5.2008 07:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)