Aşkın gölgesinde yürüyen adımlarım
Zamanla dans etmeyi unuttu
İzi kaldı tüm hüzünlerin yuregimde
Ayrılık busesi rüzgar gibi esiyor deli basimda
Kalbimde bir ömür boyu saklı kalsa da sevda
Korkuyorum bir kere daha saçlarımı dolamaya aşkın parmaklarına
İnsan nefes almaktan yorulur mu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta