Sevdâya Düşünce Şiiri - Ömer Kaan Bilgin

Arz u semâ talân oldu:
Aşkın ile coşunca ben.
Kâziblere meydân oldu,
Reh-i kalpten şaşınca ben.

Sevdâ, göze şâh görünür;
Şems görünür, mâh görünür...
Sînemde bir çâh görünür,
Kabr-i gönlü eşince ben.

Sanma sevdâm yele gider,
En münevvil dile gider.
Cümle âlem sele gider,
Deryâlardan taşınca ben.

Ne cefâdan zarar gelir,
Ne sefâdan hep kâr gelir.
Ardımsıra ezhâr gelir,
Dost uğruna koşunca ben.

Benâm-ı yâr kilk edilir,
Onla cihan mülk edilir.
Yeni cibâl halk edilir,
Cebelleri aşınca ben.

Çeşmimden yaş akmaz oldu,
Bedbaht yolum çıkmaz oldu,
Gözüm arşa bakmaz oldu,
Bu sevdâya düşünce ben.