kayırdığım anılarımda toprağın dalgın müstehcenliği
başak boylu samimiyetlerinde güz rehaveti kirpiklerinin
yollara gölgen düşmez denli yalnızlaştırırdın kabuslarımı
rüzgar dolu kovuklarla bir uğuldarken dudağımın sen soluğu
canımın çektiği yanlı musonlardı imkansız uzaklıklarda
yanlılığı tropikal gülüşlü sevdaları taşıyan yediverenli
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta