ceplerine ay ışığı doldurup
dolaştığın o karanlık gecelerde
seni izlerdi ateş böcekleri...
ben olurdu kabusları vurduğun zaman on ikiden
sevdanın kan çiçekleri
ne nefret, ne öfke
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun