Sevdanın Hasını Yaşatır Kozan

SEVDANIN HASINI YAŞATIR KOZAN

Şiir zor iş… Resim yapabilseydim,
Ya bağlama, ya kanun, çalabilseydim
Yüreğimden volkanik kelimeler
Yavan… Yağmurca yağabilseydim.

Babam arada bir, sitem haşlardı,
Emmim kızı Iraz, çile taşlardı
Kemanesi bülbül imiş dayımın,
Toroslar dan inen, kanlı yaşlardı.

Çukurova yakar, üşütür dağlar,
Emekle, nimeti bölüşür bağlar
Karacoğlan, Dadaloğlu mirası,
Ölenlere rahmet, sağolsun sağlar!

Pınarın başında, eli helkeli
Gözleri saçıyor, sev beni yeli
Avşar mı, Varsak mı neyleyeceksin? ,
Belli ki sevmiştir, yavuz bir deli.

Kozan’dan bir güzel elbet geçmiştir
Gönlüne uyanı rehber seçmiştir…
Sevdanın hasını yaşatır Kozan
Sevda oku kaç yiğidi deşmiştir.

Kalenin üstünden bakınır hilal
Coşmuş deli çayı, her şeyi sil al
Ferman padişahın dağlar bizimdir,
Güzel oku hocam, piriniz Bilal.

Şair daldan dala atlayan kuştur
Kim demiş; güzele vurulmak suçtur…
Aşkta sınır olmaz, sığmaz gönüle
Çocuklar, torunlar ballı sonuçtur.

Gurbette çiledir, ezadır tozan,
Var mıdır feleğin çarkını bozan?
Halep orda, arşın burda demeyin
Sevdanın hasını yaşatır Kozan.

Ustamız olmadı, yoktur kalıcı ilim.
Duygusalım amma kelamsız dilim
Bir hoş seda kalmaz, Yılgın Yağmur’dan
Çekebilen var mı, mezar da filim?

Adanasız, 18.09.14 – 04.55 Yılgın Yağmur
…………