Güneş ağır ağır batmakta yine,
Sevda üstüne...
Belki de en çok bu halini sever aşıklar..
Günün tüm yorgunluğunu da siler üzerlerinden.
Bambaşka bir aleme götürür o an.
Biraz kekremsi ve biraz buğulu belki...
Ama en keyifli andır aslında.
Birşeyler son bulurken ufukta,
Bambaşka şeyler yeşerir yer yüzünde..
Mavi ve yeşil kolkola girer birden.
Ve sen hangisine hayran olacağını bilemezsin.
Sadece izlersin belki uzaktan.
Bir yanın içinden olmak ister delice,
Diğer yanın kaç kurtar kendini der.
Anlamsız bir korkudur kaplar yüreğini.
Bilinmezliklerin korkusu..
Sen yine de koy yüreğini ortaya,
Herkese ve herşeye rağmen.
Ol içinden nasıl geliyor ise öyle.
Aldırna kimseye karış hayata,
Unutma tekrarı yok hiç bir anın.
Yaşa gün batımı da olsa sevdayı..
Zira ömür dediğiniz şey zaten üç günlük,
Ve tekrarı yok hiçbir anın....
Kayıt Tarihi : 1.8.2020 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!