Sevdanın Evinde Şiiri - Zeynep Nilgün Gö ...

Gözlerimi kapadım ve yalnız bana ait olan
Öykülerine sığındım.
Sevginin sonsuzluğunda
Bin umudun dudaklarından öptüm
En güzel davet dokundu kalbime.

Belki böyledir aşk;
Rüzgâra sarılıp
Bozkırların ateşiyle tutuşarak
Yüreklice sevişebilmektir,
Ayrı yağmurların teninden
Bulutları aynı düşlerle geçebilmektir,
Bütün imgeler çırılçıplakken
Örtünebilmektir fişlendiğimiz kelimelerle
Belki de notlar düşmektir
Kırık hecelerimizin hüznüyle.

Şimdi bir hasreti okşuyorum iç içe geçmiş odalarda
Mesafeler yorgunu cümlelerimle
Bakir gündoğumlarının gözlerinden öpüyorum
Günbatımlarına bekleyişleri bırakıp
Sevgiye çok yakışan ellerini bütün gücümle tutuyorum
Bu kez sen doğuruyorsun beni
O tek hecenin içinden
Ve üşümüşlüğüme okşayışlarını sarıyorsun yaşamak gibi.

Sır vermez dudaklarından
Aşkı okumalı artık
Ak tenden süzülen iklimsiz yağmurların üzerine
Mahur gülüşleri eklemeli
Hatta bütün ölü aşklar bağışlanmalı
Gecenin masum teriyle,
Sonra ayıpsızca kendini vurmalı
Üşüyen sözcükler
Özlemin sevgiyi aştığı zamanlara
Mızrak gibi saplanmalı hayaller.

Bak buradayım,
Harf harf adını çözüyorum
Yere göğe sığmıyor deniz mavisi çılgınlığım
Uzun bir şarkı gibi
Karışıp gidiyorum sessiz mektuplarına,
Savruluyor kavuşmalara dair müsveddelerim.

Haydi, şimdi üç kere bağıralım
Penceremizde dalgalanan aşka
İstersen ellerimizle dokunalım
Yüreğimize değen cennete
Umudumuza ışık tutan
Dudak izine aşina şiirler yazalım.

Gel haydi,
Kalbime yaslan
Rengi kırmızı kavganla
Gözbebeklerime saklanırken unutma
Bugün günlerden aşk
Ve güneşi söndür ellerinle
Aşk geceye hazırlanırken.