Aynı bahçenin çocuklarıydık biz, sen doğmadan önce
Seslerimiz sokaklardan taşardı
Özgürdü uçurtmalar rüzgarlarla dolardı
O çocuklar ki kırlarda koşarlardı
Siyah ile beyaz arkadaşlardı
Yürekler gök kuşağıydı, yedi düvel mertlik kokardı
Yıldızlar yol gösterir daha bi parlardı
Kerpiç duvarlı evler vardı ama
İçinde huzur saklarlardı
Adalet buyrukta değil, yüreklerde yaşardı
Gel şimdi bana güneşi anlat deseler biraz
Varlığında yanmak mıydı yokluğun
Ey buz mavisi hayallerimin ülkesi
Neden esmere durmuş akşamların alevindesin
Paslı neşterle deşilmiş yaralarım kanar
Hangi ara sevdanın dilini çaldılar bizden
Bir yanımız yandı, bir yanımız çocuk kaldı.
Ekim - 14
Bülent BaysalKayıt Tarihi : 22.10.2014 04:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yanımız yandı, bir yanımız çocuk kaldı.
o eskiye özlem hiç bitmeyecek hocam.
gerçekten her şey başka güzeldi eskiden.
yeni nesil çok şanssız bu durumda.
teknoloji ile beyin yıkama doruk noktasına çıktı.
çok anlamlı bir şiir,yüreğinize sağlık değerli dost.
TÜM YORUMLAR (73)