SEVDAnın DİLİNİ ÇALDILAR BİZDEN

Bülent Baysal
397

ŞİİR


102

TAKİPÇİ

SEVDAnın DİLİNİ ÇALDILAR BİZDEN

Aynı bahçenin çocuklarıydık biz, sen doğmadan önce
Seslerimiz sokaklardan taşardı
Özgürdü uçurtmalar rüzgarlarla dolardı
O çocuklar ki kırlarda koşarlardı
Siyah ile beyaz arkadaşlardı
Yürekler gök kuşağıydı, yedi düvel mertlik kokardı
Yıldızlar yol gösterir daha bi parlardı
Kerpiç duvarlı evler vardı ama
İçinde huzur saklarlardı
Adalet buyrukta değil, yüreklerde yaşardı

Gel şimdi bana güneşi anlat deseler biraz
Varlığında yanmak mıydı yokluğun
Ey buz mavisi hayallerimin ülkesi
Neden esmere durmuş akşamların alevindesin
Paslı neşterle deşilmiş yaralarım kanar
Hangi ara sevdanın dilini çaldılar bizden
Bir yanımız yandı, bir yanımız çocuk kaldı.

Ekim - 14

Bülent Baysal
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 04:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Nesrin Asena
    Nesrin Asena

    Yarım kalan ne varsa hep özlem , keşkeler sevdadan daha derin , kaleme saygıyla + + ..........asena

    Cevap Yaz
  • Osman Aktaş
    Osman Aktaş

    Aynı bahçenin, aynı sokağın, aynı okulun çocukları zamanla değişimin deli rüzgârında savruldular. Adalet siyasi bir cemiyetin yalancısı, kalkınma bir ailenin ekmek kapısının adı oldu. Güzel şiirinizi içtenlikle kutluyorum dost, selamlarımla birlikte.

    Cevap Yaz
  • Necla Özkan
    Necla Özkan

    Ne güzeldi hocam kutluyorum içlmizdeki çocuguda çalıcaklar yakında ama izin vermeyecegiz asla saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Fikri Özen
    Fikri Özen

    Hangi ara sevdanın dilini çaldılar bizden
    Bir yanımız yandı, bir yanımız çocuk kaldı.

    o eskiye özlem hiç bitmeyecek hocam.
    gerçekten her şey başka güzeldi eskiden.
    yeni nesil çok şanssız bu durumda.
    teknoloji ile beyin yıkama doruk noktasına çıktı.
    çok anlamlı bir şiir,yüreğinize sağlık değerli dost.

    Cevap Yaz
  • Mahmut Mücahit Özdemir
    Mahmut Mücahit Özdemir

    : Biz gercekten böyle bir dünyada büyüdük,cocuklugumuz kirlarda daglarda bayirlarda,derelerde gecerdi korkusuzca,suyun en saf,en berragini icerdik,meyveleri dalindan koparip yikamadan yerdik,hormonsuz,ilacsiz...Bizim dosluklarimiz cikarsiz,art niyetsizdi,belki cogumuz kerpic evlerde,gece kondularda yasardik,ama hepimiz olanla yetinir,olmayana elimizdekini bölerde veriridik,onun gözlerinin ici güldügünde bizim icimizdede en canli renkleriyle cicekler acardi,Günes bir baska dogardi günümüze,bir baska isitirdi icimizi,bir baska yakardi tenimizi.Rüzgarlar ilgit ilgit eserdi,örselemezdi ucurtmalarimizi,kopartip iplerini kacirmazdi verdigimiz emeklerimizi,kacirmazdi cocukluk hayallerimizi. Ne olduda simdi hersey birbaska,yasadigimiz dünyami insanlari bu hale getirdi, yoksa insanlarmi zamana ayak uydurup dogayi hor kullanip,kirletip bu hale getirdi..? Keske biz hep cocuk kalsaydik,yasadigimiz zamani hep o güzelliklerle ansaydik,hicbir sey yarim kalmasaydi,calinmasaydi sevdalarimiz.! Insani alip anilarin derinliginde büyülü bir yolculuga cikartan,birbirleriyle son derece uyumlu hüzün dolu duygusal dizeler,okunmasi son derece keyifli, degerli bir siir olusturmus.Ben,bu degerli siiri ve degerli sairimiz Bülent Baysal beyi yürekten kutluyor,selam ve saygilarimi iletiyorum.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (73)

Bülent Baysal