ne kadar kurşun dökülmüş kanatlarından
gün ışığı sızmazsa da içime
güvercinler; hep el ele demektir
doludizgin koşarken yeşillikler içine.
saçlarını okşayamasam bile
karanlıkta gözümün gözümü görmeyen gözlerimle
içimdeki gardiyanlara emanetimdir
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
