Sevdan mı? Kavgan mı? Şiiri - Tülay Sustam

Gün olur kaymaz dediğin yıldızlar bile kayar
Zifiri karanlığın da gökyüzünün
Bir an da olmazlar sarar dört bir tarafını
Elin kolun bağlı, çıkmaza girer bütün yolların
Dost bildiklerin bir bir sırtını çevirir sana
Derdini anlatacak kimseyi bulamazsın
Hepsi iyi gün dostudur o zaman olurlar yanında
İnsan bir düşmeye görsün; ilk tekmeyi dost vurur adama
Kalırsın bir başına, yalnızlığınla başbaşa
Hiçbir şey çare değildir kanayan yaralarına
Yüreğinde sevda, önünde kocaman bir kavga
Neyin savaşını, nereye kadar vereceksin bir başına
Ya sevdana yada kavgana yenik düşeceksin
Ya her gün biraz daha büyüyen içindeki yaraya
Ne çözüm bulacaksın, hangi yola başvuracaksın
Öyle bir bela ki atsan atılmaz, satsan satılmaz
Bu bîçare gönül senden başkasıyla yapamaz
Tek çözüm; at kendini bir yerden bırak boşluğa öylesine
Sende kurtul, çevrendekiler de kurtulsun senden
Ne diye bu kadar acı çekiyorsun
Ne diye hep olmazları, yanlışları buluyorsun
Çek git buralardan, geride kalsın o kocaman kavgan
Yüreğinde dinmeyen, dinmek bilmeyen sevdan
Belki başka şehirdedir aradığın o derman

(20.09.2000 İSTANBUL)