Yokluğunda açmadı gökte ebemkuşağı,
Varlığın sevinciyle gülümsedi bir gonca.
Kıskancından nergisin kurudu son yaprağı,
Sonbahara döndü yaz son yaprak da solunca.
Yokluğunda açmadı gökte ebemkuşağı.
Sevdan ile şimdi bir yangın yeri yüreğim,
Ellerimi bıraktı masum yüzlü turnalar.
Vurgun yemişler gibi soldu kurudu benzim,
Ölü sanıp başıma toplandı akbabalar.
Sevdan ile şimdi bir yangın yeri yüreğim.
Zamanın zamanını yitirdiği o yerde,
Gökyüzü örtü olur sarıp sarmalar bizi.
Otuz üçüz hepimiz geçmek yok otuz dörde,
Her bir yönden duyulur “Selam”ın serin izi.
Zamanın zamanını yitirdiği o yerde.
Benliğimden sıyrıldım şimdi yalnız senliğim,
Kor bir karanfil gelip okşadı saçlarımı.
Istırabı dindirdim şimdi şenim, şenliğim,
Gözlerimden süzerek affettin suçlarımı.
Benliğimden sıyrıldım şimdi yalnız senliğim,
Istırabı dindirdim şimdi şenim, şenliğim.
Kayıt Tarihi : 23.9.2016 10:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!