Sevdamın Gezgin Hayatı Şiiri - Kemal Ateş

Gönlüme has bir sevdanın gezgin hayatıdır bu
Emsalsiz duygulara ait göçebe yaşamın ta kendisidir
Yalnızlığın aşksızlığa başkaldırışı,direnişidir,ayazı hissetmektir
İşte ben soğuk bir kış günü Marsilya’da üşüdüm
Üzerimde Napoli’de bit pazarından kalma siyah paltom,elimde gelincik sigarası
Ve ben Times nehri kıyısında onu düşündüm
Sevda vurdu sonra Eyfel’in kahpecik gibi sarsılan demirlerine
Çimlere uzandım mehtapsız gecede hayale dalmak için
Siyah gökyüzü kara gözleri anımsamaya müsaade etmedi
Horasan’da kendime geldim
Ana inan ki dolu,ana vallahi dolu Anadolu dedim dinlemedi
Doldurdu bir güğüm ayranı yolluk testime
Yolda bir selam çaktım deniz fenerlerine
Sonra kapınızın önüne geldim görmedin
Kapattın pencerenizin hüzzam perdelerini
Ben yeni bir aşka başlamak için Aşkale’den Venedik’e yürüdüm.
Yine aynı gondola bindim hani senin bir türlü anımsayamadığın
Hafif amonyak karışmış gibi içine sanki aseton kokuyordu hava
Çok sıkıldım
Defolup gitmek istiyorum
Münih’te Führer’in bıyığını yolasım var
Lakin Viyana beni çağırıyor gel sevgilini fethet diyor
Gitmeden uzat bana dudaklarını seni doyasıya öpesim var
Ayaz vurdu Prag’da sırtıma
Mevlana’nın Şems’ini sırtından vurdukları kadar olmasada
Moskova nemden çekilir değil
Tepemde gamalı haç,önümde katedral resimleri,kusasım var
İbret-i alem için çırılçıplak soydum zulüm denen duyguyu
İhaneti bağladım Kaf dağına uçan Anka kuşunun kanadına
Ayrılık katre olmuş yağıyor en bilinmez okyanuslara
Merak ediyorum acep İstanbul’lu olsaydı ve yaşasaydı
Beethoven arabesk bestelermiydi
Ya da senfoni orkestrası kasap havası çalarmıydı
Mozart sus der gibi bakıyor,Vivaldi kulağımı çekiyor,Beetho yine aynı Beetho
Yanni ile Elvis’e düet yaptırmayı geçİrdim aklımdan
Son gördüğümde Goethe; Faust’u yırtıp atıyordu
Fındıkkıran dedikleri Karadeniz insanı gibi yürekten cezbeder mi kalbi
Aşk; İzmir gibi sıcak,bira gibi,soğuk imbat,gibi sert,yakamoz gibi sade olabilir mi
Paris caddelerinde sevdamı çalan hırsızı Dario Moreno sokağında yakaladım
Teleferiğe bindirip cehennemin ucuna yolladım
Mutluluk huyum ben aslında buyum diyebilmek ne güzel
Ne aşk isterim artık ne sevgi
Biraz insanlığa muhtacım biraz ilgi..
Bu benim kısacık hikayeyi selvi boylu anlatışımdır
Kör ve kara taşlı toprakların kimsesiz mezarlar üzerine akışıdır
Babası sevda uğruna kurşuna dizilmiş bir yetimin intikam gözyaşıdır
Ve bu, gönlüme has bir sevdanın gezgin hayatıdır…