Hakkım Yok mu? Şiiri - Kemal Ateş

Derin bir aşk var içimde anlatamıyorum
Kınamayın sevdalanmaya hakkım yok mu
Bir kıvılcım bekliyorum tutuşamıyorum
Benim yanmaya hakkım yok mu

Bülbül güle meftun oldu derler
Kays Leyla’ya Mecnun oldu derler
Şems Mevlana’ya tabi oldu derler
Dolup taşmaya hakkım yok mu

Sevgi benim aşk benim kime ne
Dağılsın herkes kendi kavmine
Allah emrine Peygamber kavline
Mesud olmaya hakkım yok mu

Geyik ceylana vurulmuş oh ne ala
Benim ki gönül değil sanki Kerbela
Can mı kaldı cananlar ala ala
Bir canan a hakkım yok mu

Gül cemaline bak derler sevenin
Ne güzeldir aşk dolu sözlerin
İmrendirir gül goncasını öpüşlerin
Bir buse almaya hakkım yok mu

Sevdan gönlümden sorumlu ama
O gönülü başkasına yar ederim sanma
Aşk bakidir ayrılık ise muamma
Hüzünden ağlamaya hakkım yok mu

Sözlerin ile çağlayan içimi yatıştır
Al bahtımı okyanuslara karıştır
Can evimi sevdalara tutuştur
Söyle sevilmeye hakkım yok mu

Bakışların sarıyor beni rüyalara
Baktıkça dalıyorum hülyalara
Atıyorsun en azgın dalgalara
Gözlerinde yaşamaya hakkım yok mu

Sen belirledin bu aşkın her yönünü
Sen başlattın hüznün doğum gününü
Davul zurna ile geçen dert düğününü
Kutlamaya hakkım yok mu

Sevince Kemalim,kızınca git diyorsun
Bedenimi oradan oraya itip duruyorsun
Sabahımda katil gecemde Azrail oluyorsun
Ecelimle ölmeye hakkım yok mu