Yollar çamur olmuş yollar perişan
Kalmamış dizimde takat dermanım
Benmiydim yılmadan dağları aşan
Artık mazi imiş çıkmış fermanım
Bırakmıştım sana dilsiz bir sevda
Serdim ardın sıra aşk, hasret vefa
Bırak dedim ellerimi, tutma son defa
Küllenmiş harlarım tüter dumanım
Bir uzak ülkesin hudut çizilmez
Sis perdesi inmiş ufkun seçilmez
Kanar avuçlarım gülün derilmez
Bir dikenli bağa dönmüş bostanım
Karalar yakışmaz dedim giy allar
Alnın zühre yıldızıdır sanki hep parlar
Gidişinle düştü gönle çığ, karlar
Issız bir tenhaya döndü yollarım
Küsemem yazıma kaderim budur
Mevla yazmış ise tek buyruk o dur
Korkarım akıbet hüzünlü sondur
Geçmişe bakarak naçar ağlarım
Düş peşine ayrılığın vuslatı terket
Diler isen vur sineme ister harabet
Gün gelir menziller kesişir elbet
Ben sevdamı yine sana bağlarım
Kayıt Tarihi : 4.11.2017 15:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!