Suskunluğun en acımasız olduğu zamanda
Gözyaşlarım yüreğime akıp beni boğarken
Asla kalbimde iyileşmeyecek yaralar açtın
Beni öldüren o sözlerin içime akarken
Ben bir türlü şu sevdamı sana anlatamadım
Sen kaya oldun sen taş oldun beni dinlemedin
Şimdi mutlu ol, ben ağlıyorum kendi halime
Sen ne beni sen ne de bendeki kalbi dinledin
Şu şakaklarımda zonklayan nice baş ağrım var
Ne acılar sığdırdım tüm içime dertler bana
Kıble bildiğim o aşk o sevda çok yıktı beni
Can candan bezdim ölüm bana olsun yaşam sana
Yar o masum bakışlarına ne çok aldanmışım
Gözyaşımdan içime akan acıyı çoğalttın
Fakat ben hazana döndüm sen bahara sen yaza
Üstüme tüm kapıları kapatıp çektin gittin
28.06.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.6.2016 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/28/sevdami-sana-anlatamadim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!