Sevdamdı… Şiiri - Mehmet Aydemir

İlk doğduğum gün, aldığım nefes,
İlk ayaklarımın üstünde attığım adım,
İlk olarak iki dudağımın arsından çıkan “anne” sözcüğü,
Okula başlamak pahasına senin yokluğunda, icime sızan acı,
Babamın o sev katli bakısı,
Can dostum gölgemle oynadığım oyun,
Hani o ilk Aşkımın tarifsiz duygusallığı,
Ufukta sen gittikçe uzayan ufuk çizgisi,
Canim olgumun “Ozan`imin” ilk çığlığındaki güç,
Gecen zaman mıydı? ... Yakalanamayan,
Anlımda oluşan çizgilerde mi gizli? …yaşadıklarım,
Aklar düsen saçlarımda mı gizli? … Günahlarım,
Şimdilerde kalan;
Suskunluğumda arar oldum, günün özetini.
Sevginin rengi ve ahengini ise özlemlerde.
Dün parlayan kutup yıldızında söndü umutlarım.
Şimdilerde içimi acıtan,
Kıyıya vuran dalgadaki ihanetler,
Sözlerin kifayetsizliği,
Gözlerimde dağılıyor karabulutlar,
Boğuluyorum.
Oysa Sevdamdın tanrıma sunulacak,
Sevdamın meyvesi vardı ürüyecek,
Sevdamdın ibreti âleme örnek…
Sevdamdın diyecektim ki, birde baktım ki uykuya denk.
Mehmet Aydemir 17.04.2011 saat 02:02