Sevdam üşüyor 2 Şiiri - Derya Avşar

Sevdam üşüyor gecenin tenha ürkekliğinde;
Yağmur yağıyor, sen kokuyorsun tenimde!
Ve sen bilmiyorsun, senssizliğe delirdiğimi,
Başımı alıp çöllere düştüğümü, bilmiyorsun...

Sevdam üşüyor ayrılığın hazin sonunda.
Hasretin çöküyor beden yorgunluğuna.
Gözlerimde umutsuzluğun yolculuğu var...
Ellerim ellerine üşümüş, yüreğim yüreğine...
Hasretinden ölüp ölüp dirildiğimi, bilmiyorsun..

Sevdam üşüyor aşkın derin girdabında.
Yüreğimin ücra köşesinde büyüyorsun.
Bir korkudur ki, ecel gibi can alır sensizlik..
Bilmem ne yaz ne kış, yokluğun zemheri..
Yokluğuna öldüğümü sen bilmiyorsun...

Sevdam üşüyor ölümün soğuk kollarında.
Hastalanmadan aşkından yatağa düştüm.
Adını sayıkladım gece gündüz be ey zalim!
Gözlerim kapanmasın diye tanrıya yalvardım.
Son nefeste bekledim gelmedin, gelmedin zalim...

TARİH:HAZİRAN 26 2007 İST