Sevdam sensin... Şiiri - Hasan Belek 2

Gel ey gönül, sultan kapı açılsın,
Rahmet yağar, aşkın gönle saçılsın.
Her dem Muhammed’le yollar seçilsin,
Ey Habîb-i Ekrem, sevdam sensin sen.

Her adın gönlümde nur gibi parlar,
Sana muhabbetle yürek hep ağlar.
Karanlık geceler gündüze çağlar,
Ey Muhammed Mustafa, sevdam sensin.

Cemâlin güneştir, kalbime doğar,
Sözlerin dertlere dermanı çağlar.
Ümmetin seninle huzura ağlar,
Ey şefaat rehberi, sevdam sensin.

Kâinat seninle şeref bulmuştur,
Arş-ı âlâ bile nurun dolmuştur.
Sonsuz âlemlere ismin düşmüştür,
Ey Resûl-i zişânım, sevdam sensin.

Yetimlere merham, garibe dosttun,
Düşene omuz ver, mazluma dosttun.
Senin yolun bize hak ile yoldu,
Ey Muhammed Mustafa, sevdam sensin.

Medine sokakları hasretle doldu,
Gönüller aşkınla secdeye durdu.
Sana ümmet olmak dünyada oldu,
Ey sultan-ı alemsin, sevdam sensin.

Can verirken dilim son nefesimde,
Adını anmak var gönül sesimde.
Sana kavuşmayı ister hevesim de,
Ey şefaat rehberi, sevdam sensin.

Gözlerim arıyor Ravza yolların,
Kalbimde yankılan ezan dillerin.
Özlemle anarken kutlu günlerin,
Ey nur-ı Muhammed, sevdam sensin sen.

Hasan Belek
17 Eylül 25
Akçay